شلغم گیاهی ست ریشه ای که در غالب مزارع پرورش داده میشود. این گیاه به جهت داشتن منیزیم بالا نوعی مسکن ست و برای امراض مفید میباشد اما به جهت داشتن سلولز فراوان دیر هضم بوده و برای معده های ضعیف سنگین میباشد.
اشتباه نکنید! منظورمان از نوشتن این پست معرفی شلغم و تشویق شما در مصرف آن نیست. کمی صبر کنید.
یکی از کارهای روزمره بلاگرها علاوه بر سرزدن به مدیریت وبلاگ خود و سروسامان دادن به قالب و محتوایش ، وبگردی ست. در درجه اول به کسانی که بده بستان کامنتی دارند و در درجات بعد وبلاگهای لینک شده و دوستان وبلاگی و درجه سوم گشت و گذار در وبلاگستان برای گذران وقت یا پیدا کردن مطالب مورد نیاز.
مطالب وبلاگها و سایتها یی که روزانه سراغشان میرویم و میخوانیم یا سرراهمان قرار میگیرند بسیار متنوع هستند و موضوعات گوناگون و متفاوتی دارند. حتی طرز بیان مطالب یا تصاویر و موسیقی هایی که برای پست ها استفاده شده.
به آدمهای بی بخاری که به اتفاقات و اوضاع احوال اطرافشان بی تفاوت هستند اصطلاحا «شلغم» میگویند. شاید بشود در دنیای مجازی هم این صفت را به برخی داد. مثلا به کسانی که با خواندن مطالب یا دیدن تصاویر سایتها و وبلاگها بی تفاوت از کنارشان میگذرند؛ انگار نه انگار.نهایت اقدامشان چرخاندن علامت موس روی ضربدر و زدن آن ست.
اشتباه نکنید! منظورم این نیست که باید برای هر مطلبی که میخوانیم یا عکسی که میبینیم کامنت بذاریم اما انصافا روزانه یا حداقل هفتگی چقدر به مطالبی برمیخوریم که مخالف عقل یا شرع هستند و بیان آن مطب یا قرار دادن آن عکس صحیح نیست وبه نحوی فساد برانگیز ست؟ ممکن ست این مطلب اخلاقی باشد یا سیاسی یا شبهه ای دینی. مهم این ست که باز کردن پای آن به عرصه نت مفسده داشته باشد و عقل و شرع آنرا تائید نکند.
دوست عزیز! حتی اگر به دنیای مجازی نت و مطالب و عکسهای موجود در آن بسیار خوشبینانه هم برخورد کنیم مثال یک باغ میشود. اگر در باغ، گیاهان، اعم از درختان و گلها بی حساب و کتاب رشد کنند و به هرجهت بخواهند حرکت نمایند نه تنها به احتمال زیاد به کمال مطلوبشان نمیرسند بلکه در این مسیر مانع رشد گلها و درختان دیگر نیزخواهند شد. این باغ در صورتی به رشد مطلوب و کافی میرسد که فرد یا افرادی دلسوزانه جهت حرکت و میزان رشد گیاهانش را زیر نظر داشته و به مسیر درست هدایت کنند و اگر بیراهه میروند آنها را دلسوزانه در وقت مناسب حرص نمایند.
انسانها موجوداتی اجتماعی هستند و اگر بی تفاوت از هم زندگی کنند هیچگاه به سعادت و کمال مطلوب نمیرسند. به همین جهت هم هست که در ادیان الهی امر به معروف و نهی از منکر جزء ملزومات ست و تمام پیامبران بخصوص رسول گرامی اسلام به آن تاکید کرده اند.
یک انسان خداجو نه تنها در عالم واقع بلکه در دنیای مجازی اینترنت هم هیچگاه امر به معروف و نهی از منکر را ترک نمیکند و اگر به مطلب یا عکسی برخورد کند که مخالف عقل و شرع ست( چه اخلاقی چه سیاسی و چه دینی) از خود عکس العمل نشان داده و به نویسنده یا صاحب سایت و وبلاگ خاطی تذکر میدهد و بی تفاوت و شلغموار از کنارش نمیگذرد. این مسئولیتی ست که خداوند بردوشمان نهاده و روز حساب و کتاب هم در پیشگاه عدل الهی باید پاسخگویش باشیم.
پس دوست خوب و خواهر عزیزم! اگر مطلب خوب و مفیدی دیدیم اخلاقا باید نویسنده را تشویق و تائید کنیم( امر به معروف) و اگر بالعکس، موظفیم تذکر دهیم(البته با حفظ شرایط لازم اثرگذاری) و ارشاد نماییم( نهی از منکر).
اگر دست در دست هم نهیم به مهرو خواهرانه کامنت گذاری کنیم مطمئنا به جای وبلاگستان، گلستانی خواهیم داشت که وبلاگها گلهای معطرش و سایتها درختان پر محصولش خواهند بود. پس: الا خواهر بیا شلغم نباشیم. اگر بودیم دست کم همه با هم نباشیم. چرا فردا؟! عمر دست خداست شاید دم دیگر دراین عالم نباشیم.
رد نور در کتاب خدا
شرایط1 و 2
در فضای مجازی
یاحق
وقتی حریف کم میاره، وقتی کارای خودش رو قابل دفاع نمیبینه، وقتی از راه منطق و استدلال نمیتونه جلو ببره؛ دست به توهین میزنه. کتابای مقدسشون قرنهاست تحریف شده و علماشون اکثرا روحانی نما هستن و حرفشون خریدار نداره. آخه مردم این دوره زمونه آگاهن و با چارتا کار خرافی و چاخانهای خرید بهشت خام نمیشن. بنابراین از دین پوسیده و نخ نماشون چیزی برای رقابت وجود نداره. بهشون حق بدین که کم آوردن و حرفی واسه گفتن ندارن پس تنها دوراه واسشون وجود داره 1- بالا بردن پرچم سفید 2- توهین و فحش و فحشکاری. گزینه اول اگه انجام بشه خفت گردن کلفتا رو میگیره و به روز سیاه مینشوندشون پس با زور و پول و حیله جلوش رو میگیرن و فقط میمونه گزینه دوم. شاید صدر اسلام چاهارتا بد و بیراه میتونست مخ بی مخها رو بزنه ولی حالا عصر اطلاعاته وقتی حریف میخواد فحش بده باید هزار جور بپیچوندش و توصدجور زرورق عکس و موسیقی و فیلم تزئینش کنه تا مردم رغبت کنن طرفش برن.
از وقتی ایران انقلاب شده دماغ بعضیا بدجوری سوخته و ازهرفرصتی واسه بد و بیراه گفتن استفاده میکنن. دشمن میدونه چیزی که مردم رو مثل دونه های تسبیح کنار هم محکم قرار داده دین اسلامه واسه همینم یه روز به کتابش، یه روز به رسولش، یه روز هم به پیروانش توهین میکنه. اما اگه ما برای مقابله بخوایم سینه چاک کنیم و مثل خاله خانباجی ها گیسامون رو پریشون کنیم و نفرینشون کنیم یا مثل دختر بچه ها گوله گوله اشک بریزیم که کاری از پیش نمیره فقط دشمن رو خوشحال میکنیم که به حداقل هدفش رسونیدم که همون احساساتی شدنمونه و...
به عقل ناقصم میرسه که باید:
اولا شناخت دقیقی نسبت به محتوای کتابهای تحریف شده شون پیدا کنیم و اشکالات وتحریفات و تناقضاتی که میبینیم نقد کنیم، خیلی منطقی.
دوما حضرت مسیح بنده خوب و زنده خدا شاهد و ناظر اعمال همه ست چه اعمال ما و چه اعمال دشمنامون. چه طور رومون میشه گله و شکایت اونا رو به حضرت مسیح بکنیم در حالیکه خودمون با خرید کالای اونا باعث قدرتمند شدنشون میشیم.
جنسای اسرائیلی که همیشه باید ممنوع الورود باشه و اجناس کشورای دیگه هم مثل دانمارک و هلند همون موقع که غلطی کردند باید فی الفور ممنوع بشه تا درس عبرتی بشه واسه خودشون و دیگران.
سوما بازم تاکید میکنم که به دشمن نفرین و آه و ناله و این چیزا اثری نداره چون اصولا قلبی نداره که احساساتی بشه وتنها زبونی که میشناسه پوله، واسه همینم تحریم کالاهاش گوشمالی خوبی واسشه و اگر هم بخوایم مقابله به مثل کنیم ما هم باید عکس،فیلم و موسیقی جهانی بسازیم و منطق اسلام رو با زبان هنر به گوش مردم دنیا برسونیم.
کار عمده هم با مسئولین اقتصادی، سیاسی و فرهنگیه،همونا که ما انتخاب میکنیم. راستی شما به کیا رای دادین؟ آهای تهرونیا دور دوم به کیا میخواید رای بدین؟ اونا هم این دغدغه ها رو دارن یا به این حرفا میخندن؟
راستی! به نظر شما این نامه هایی که به حضرت مسیح نوشته شده که بیشتر از 99/99 درصدشم فارسیه به گوش دشمن میرسه ؟!
